ළමුන් අද පුරවැසියන් වන නමුත් ඔවුන්ගේ අනාගතය අවස්ථා සහ ශුභවාදී බව සහතික කිරීමට අවශ්‍ය නම්, ඔවුන් සහ ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීමට අප වර්තමානයේ ක්‍රියාශීලීව කටයුතු කළ යුතුය. නිරෝගීව වැඩීමට ළමයින්ට ආදරය, රැකවරණය, සහ අධ්‍යාපනය අවශ්‍ය වේ. මන්ද සෞඛ්‍ය සම්පන්න ප්‍රජාවන් හරහා සමෘද්ධිමත් සමාජයක් නිර්මාණය කරයි.
ළමා අයිතිවාසිකම් සම්මුතිය ළමුන්ට ඔවුන්ගේ උපරිම හැකියාවන් ලබා ගැනීමට හැකි වන පරිදි ළමුන්ගේ අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීමට රාජ්‍යයේ මෙන්ම භාරකරුවන්ගේ වගකීම පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කර සිටියි. ඔවුන්ගේ අයිතිවාසිකම් සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා ළමුන්ගේ අර්ථවත් සහභාගීත්වය ද ප්‍රධාන අංගයකි. එබැවින් ඒ සදහා පරිපූර්ණ ප්‍රවේශයක් අවශ්‍ය වේ.
ළමා අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීමට ප්‍රජාවන් සවිබල ගැන්වීම:
සෑම ප්‍රජාවක ළමා අයිතිවාසිකම් තහවුරු කිරීම සාක්ෂාත් කර ගැනීම සදහා ඕනෑම උපාය මාර්ගයක ප්‍රධාන පදනම ප්‍රජා සවිබල ගැන්වීම ලෙස සැලකිය හැකිය. ඔහුගේ හෝ ඇයගේ පෞරුෂයේ පූර්ණ සහ යහපත් වර්ධනය සඳහා, දරුවෙකු පවුල් පරිසරයක් තුළ, සතුට, ආදරය සහ අවබෝධාත්මක වාතාවරණයක් තුළ හැදී වැඩිය යුතුය. එබැවින් දෙමාපියන් / ළමයින් රැකබලා ගන්නන්, ප්‍රජාව සහ ළමයින් ළමා අයිතිවාසිකම් පිළිබඳව දැනුවත් කිරීම ඉතා වැදගත් වේ. බුලමුළු ගැන්වූ ළමයින් සහ ප්‍රජාවන් ළමා අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින අතර ඒවා ප්‍රවර්ධනය කරනු ඇත. එමෙන්ම බලගැන්වීමේ ක්‍රියාවලියේ ප්‍රධාන සංරචක සදහා අධ්‍යාපනය, කුසලතා සංවර්ධනය සහ සම්පත් ඇතුළත් වේ.
ප්‍රජාවන් සවිබල ගැන්වීම සඳහා අප භාවිතා කරන ප්‍රධාන උපාය මාර්ග
අධ්‍යාපනය සහ දැනුවත් කිරීම:
ප්‍රධාන වශයෙන් පවුල සහ ප්‍රජා පසුබිම ඇතුළත් වන සවිබල ගැන්වීමේ ක්‍රියාවලියේදී ළමා අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ දැනුවත් කිරීම සහ අධ්‍යාපනය අනිවාර්ය වන අතර, එබැවින් ළමයාගේ පරිපූර්ණ සංවර්ධනය සඳහා නිවස සහ ප්‍රජාව තුළ සෞඛ්‍ය සම්පන්න පරිසරයක් සහතික කිරීම පිළිබඳව මූලික වශයෙන් අවධානය යොමු කරයි. එබැවින් කායික, චිත්තවේගීය, මානසික දඬුවම්, ළමා ලිංගික අපයෝජන සහ සූරාකෑම, ළමා ජාවාරම, ළමා ශ්‍රමිකත්වය, ළමා විවාහ, සහයෝගය නොලැබුණු ළමා හඩ ආදිය ප්‍රමුඛ වූ ළමා අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ මෙන්ම ළමා හිංසනයන් පිළිබද භාරකරුවන්, ප්‍රජාව සහ ළමුන්ගේ දැනුම වැඩි දියුණු කිරීම වැදගත් වේ.
නිපුණතා ගොඩනැගීම සහ ධාරිතා සංවර්ධනය:
කුසලතා සහ ධාරිතාව ගොඩනැගීම වැදගත් වන්නේ එය ළමා අයිතිවාසිකම් කඩවීම් හඳුනා ගැනීමටත්, සෞඛ්‍ය සම්පන්න දෙමාපිය-ළමා සබඳතා පෝෂණය කිරීමට පවුල්වලට සහාය වීමටත්, සේවා සපයන්නන් සමඟ සම්බන්ධ වීමටත්, දරුවන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමටත් ප්‍රජාවට සහ දරුවන්ට හැකි වන බැවිනි. මෙම උත්සාහයන්, කොන්දේසි, අවස්ථා, ආකල්ප සහ හැකියාවන් සැලකිල්ලට ගනිමින් බලගැන්වීමේ ආකෘතිය මත පදනම් වේ. ධනාත්මක දෙමවුපියන්, සුදුසු ප්‍රතිචාර දැක්වීම සහ සන්නිවේදනය, නිවසේ තීරණ ගැනීමේදී දරුවන්ගේ සහභාගීත්වය, මත්පැන් සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පදනම් කරගත් ප්‍රචණ්ඩත්වයෙන් තොර පරිසරයක් පවත්වාගෙන යාම දරුවන්ගේ සංවර්ධනය සඳහා හිතකර පරිසරයක් සඳහා සහාය විය යුතු කුසලතා වේ. ඒ අතරම, දරුවන්ට තම අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට සහ ඔවුන් සම්බන්ධ ගැටළු හෝ ඒවාට බලපෑම් කිරීම සම්බන්ධයෙන් ඔවුන්ගේ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති හැකියාව ළමා සංවර්ධනයේ තවත් වැදගත් අංගයකි. නිපුණතා ගොඩනැගීම සහ ධාරිතා සංවර්ධනය මට්ටම් දෙකකින් සිදු කළ හැකිය, එකක් ප්‍රජා වේදිකා භාවිතා කරන වැඩිහිටියන් සඳහා සහ අනෙක ළමා වේදිකා භාවිතා කරන ළමුන් සඳහා ය.
ආධාරක සේවා ශක්තිමත් කිරීම:
ළමා අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂා කිරීම සෑම කෙනෙකුගේම කාර්යයකි. ප්‍රජාවන් දැනට පවතින ප්‍රජා වේදිකා භාවිතා කිරීමට හෝ ළමා හිතකාමී කමිටු බවට පත් කර ළමා අයිතීන් උල්ලංඝනය කිරීම සඳහා මුරකරුවන් වීමට ඉඩ ඇත. එය ප්‍රාදේශීය හා දිස්ත්‍රික් මට්ටමින් පවතින ළමා ආරක්ෂණ යාන්ත්‍රණයට සම්බන්ධ කළ යුතු ප්‍රජා මට්ටමේ ආරක්ෂණ යාන්ත්‍රණය සඳහා පදනම සකසනු ඇත. මෙම සියලු යාන්ත්‍රණ ආකල්ප, දැනුම, කුසලතා සහ සම්පත් අතින් ශක්තිමත් කිරීම අවශ්‍ය විය හැකි අතර අවශ්‍ය අවස්ථාවලදී ප්‍රජාවන්ට සහ දරුවන්ට ප්‍රවේශ විය හැකිය.
උපදේශනය සහ ප්‍රතිපත්ති:
නූතන පසුබිම තුළ, ප්‍රතිපත්ති සහ භාවිතයන් වෙනස් කිරීම ළමා අයිතිවාසිකම් සම්පූර්ණයෙන්ම සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා තීරණාත්මක අංගයකි. බලමුළු ගැන්වූ දරුවන්ට සහ ප්‍රජා සාමාජිකයින්ට ප්‍රතිපත්ති සහ භාවිතයට බලපෑම් කිරීමට විවිධ උපදේශන ප්‍රයත්නවල නිරත විය හැකිය.
සහයෝගීතාවය සහ හවුල්කාරිත්වය
සහයෝගිතාව සහ හවුල්කාරිත්වය බිම් මට්ටමේ සිට ජාතික මට්ටම දක්වා ආරක්ෂණ යාන්ත්‍රණයේ තිරසාරභාවයට ඉමහත් දායකත්වයක් ලබා දෙනු ඇත.